Vandaag verscheen een paginagroot artikel in de Volkskrant over het Nederlandse uitsterfbeleid. Anneke van de Pol van Travellers United Nederland en Jelle Klaas van PILP vertellen over het beleid dat Nederlandse gemeenten voeren om de woonwagenkampen te laten verdwijnen.

Van de Pol: “De meeste [gemeenten, red.] kiezen voor consolidatie of afbouw: geen nieuwe woonwagenstandplaatsen erbij, waar mogelijk standplaatsen laten verdwijnen. Ondertussen groeien de wachtlijsten van mensen die in een woonwagen willen wonen maar geen plek hebben; geschat wordt dat er 2.300 standplaatsen te kort zijn. Zo wordt hun cultuur langzaam maar zeker de nek omgedraaid.”

Sinds de afschaffing van de Woonwagenwet wordt de woonwagencultuur als zodanig niet meer erkend. “Volgens Jelle Klaas […] is dat in strijd met mensenrechtenverdragen die Nederland heeft ondertekend. Het College voor de Rechten van de Mens geeft hem gelijk. Woonwagenbewoners, zo oordeelde het college eind 2014 zijn aan te merken als ‘een etnische groep die zich onderscheidt vanwege hun cultuur’ en bescherming geniet op grond van ‘ras’. Het college noemt het uitsterfbeleid discriminerend. Dat was een doorbraak, zegt Klaas. ‘Op basis van mensenrechtenverdragen hebben woonwagenbewoners het recht om in een woonwagen te wonen.'”

Het PILP voert een gerechtelijke procedure namens een woonwagenbewoner tegen de gemeente Oss. In eerste aanleg gaf de rechter de bewoner gelijk, de zaak loopt nu in hoger beroep.

Klik hier om het volledige artikel te lezen.